Klimat
24
Bezy ze smogu (Zack Danfeld i Cat Kramer 2011)
O aktualności tematu SMOGU świadczy duże i nieustające zainteresowanie artystów tym zagadnieniem. Za równo za granicą, jak i w Polsce znajdziemy wielu artystów i działaczy społecznych, którzy za pomocą sztuki i działań o charakterze performatywnym starają się zwrócić uwagę społeczeństwa i rządów oraz zainteresować wszystkich niską jakością powietrza na świecie. Do artystów, którzy w swojej działalności podejmują temat smogu należy Zack Danfeld, Cat Kramer oraz blogerka Nicola Twilly.
Center for Geonomic Gastronomy powstało w 2010 roku i składa się z artystów, z których inicjatywy powstało oraz grupy ekspertów z różnych dziedzin. Ośrodek zajmuje się głównie badaniami z zakresu biotechnologii, na styku nauki o żywieniu człowieka, kultury, ekologii i technologii. Centrum prezentuje swoje badania w trakcie wykładów, poprzez publikacje badawcze, a także wystawy i wspólne posiłki. Spotkania z członkami oraz prezentacja efektów ich pracy miała miejsce zarówno w Europie, jak i w Azji i Ameryce Północnej.
Do jednych z najciekawszych działań Center for Geonomic Gastronomy zaliczyć możemy pieczenie bez ze smogu. W 2011 roku artyści i założyciele ośrodka, Zack Danfeld i Cat Kramer ubijali pianę z białek na ulicach miasta Bangalore (Indie). Jest to jedno z najbardziej zanieczyszczonych miast na świecie, a jak zapewne wiecie piana z białek składa się w głównej mierze z powietrza. Podczas ubijania białka jaja wtłacza się do niego powietrze, w ten sposób powstaje piana, która aż w 90 % składa się z tego powietrza! W tym przypadku brudnego i mocno zanieczyszczonego niestety… Z tak przygotowanej piany piekli bezy, następnie rozsyłali je znanym politykom i innym osobom, które mogłyby mieć realny wpływ na poprawę jakości powietrza w mieście.
W 2015 roku ci sami artyści we współpracy z Edible Geography – Nicolą Twilly stworzyli projekt o nazwie „Aeroir”. Nazwa nasuwa na myśl słowo „terroir”, które według definicji słownikowej oznacza unikatowy splot warunków geologicznych i klimatycznych, w których wytwarzany jest dany produkt spożywczy, co nadaje mu ściśle określony i niepowtarzalny charakter, zazwyczaj używa się go w odniesieniu do produktów takich jak, kawa, wino czy lokalne sery. Naukowcy z ośrodka badawczego pomogli artystom zbudować urządzenie w formie komory, dzięki któremu mogli oni wypiekać bezy w czterech różnych smakach – o smaku smogu fotochemicznego, smogu londyńskiego, smogu z Atlanty zawierającego terpenoidy oraz o smaku smogu z doliny kalifornijskiej, który zawiera w swoim składzie amoniak. Gotowe bezy były sprzedawane na ulicach miast w Ameryce z obwoźnej piekarni.
Oba projekty miały na celu zwrócenie uwagi społeczeństw na problem zanieczyszczonego powietrza, którym na co dzień oddychamy. Obecnie zachodnia ludność bardzo zwraca uwagę na jakość spożywanej żywności, kupujemy coraz więcej produktów z hasłami ‘eko’, ‘bio’, ‘organic’, a przy tym oddychamy bardzo zanieczyszczonym powietrzem, które zawiera te substancje, których tak zawzięcie staramy się unikać w jedzeniu.
Źródła: