Informowanie obywateli o jakości powietrza oraz ustalenie poziomów informowania i alarmowania, jest równie ważne jak działania antysmogowe. Polska ma najbardziej liberalne zasady dotyczące norm smogowych spośród innych krajów Unii Europejskiej. 

Wynika to z faktu, że prawo unijne nie narzuca państwom członkowskim norm dla stężenia pyłów. Od 2012 roku w kraju obowiązuje dla PM10 poziom informowania 200 μg/m3 średniodobowo, zaś poziom alarmowy 300 μg/m3. Dla porównania, nasi sąsiedzi Czesi ogłaszają poziom alarmowy, gdy stężenie pyłów PM10 wynosi 100 μg/m3 średniodobowo przez dwa kolejne dni na jednej stacji, w krajach takich jak Finlandia, Węgry czy Francja poziom ten wynosi poniżej 100 μg/m3.

Pierwszy alarm smogowy ogłosiły Niemcy 17 stycznia 1979 roku. Poinformowano kierowców przez radio o całkowitym wstrzymaniu ruchu w okolicach zagłębia Ruhry. Tego dnia stan powietrza był tak zły, że wezwano mieszkańców do pozostania w domach, w szczególności tych chorych na astmę oraz choroby układu krążenia. Stężenie smogu było tak duże, że do dzisiaj o tym dniu mówi się, jako o „Czarnym Dniu”. Ogłoszony alarm był 1-go stopnia, a więc zagrażający życiu ludzi oraz wszystkich organizmów żywych.